ITALIJA ili Enotrija "Oenotria" - zemlja vina

Italija je zemlja sa preko 500 vinskih sorti od kojih se preko 150 koristi u svakodnevom konzumiranju!

Kompleksna regija koju da bi razumeli morate da probate vina iz hladnih i visokih severnih predela ušuškanim na Alpima sa nešto hladnijom klimom na zapadnoj strani što za rezultat ima kraću sezonu pa vina često daju elegantan stil sa zemljanim i aromatičnim notama, Dok na istočnoj strani imamo i hladniju klimu koja dolazi sa visokih nadmorksi visina gde se seče sa toplom klimom Jadranskog mora pa crvena vina često daju više voćnih aroma u podnožju dok na visinama imamo izvanredne bele sorte poput Garganege (popularni Soave). Centralna Italija ima već umereniju klimu sa jakim uticajem Mediterana što jako prija crvenim sortama dok na jugu i ostrvima imamo dosta topliju klimu što se kod crvenih vina efektuje sa više sazrelih ka sušenih voćnih aroma dok kod belih sorti daje velika vina sa punim telom.

ISTORIJA

Za vreme starog Rima uzgajanje vina je bilo toliko popularna grana privrede i prihoda da su Rimljani morali zakonom da zabrane uzgajanje vinograda na njihovim teritorijama van granica Italije da bi se više uzgajala hrana, takođe vinograde je mogla da poseduje samo vlastela tj ljudi na dobrim položajima i visokim statusom u društvu a vino se smatralo božanskim pićem.

Nakon Filoksere "phylloxera" (bolest vinove loze) koja je sredinom 19-og veka pogodila Evropu i uništila većinu vinograda u Evropi a koja je do tad bila praktično nepoznata, dovela je kako ostalim zemljama tako i u Italiji do situacije da su se zbog dugoročnog oporavka proizvodila vina lošijeg kvaliteta.

Prvo seme promene zasađeno je 60-ih godina 20-og veka, kada je italijanska vlada uvela sistem naziva "DOC" koji danas poznajemo. Ovo se takođe poklopilo sa uvođenjem različitih savremenih tehnika proizvodnje vina kao što je fermentacija u bačvama od nerđajućeg čelika. U poslednjoj deceniji, autohtone sorte grožđa koje su formirale najraniju reputaciju Italije doživele su preporod, a vinari su nastojali da ponovo otkriju svoje izgubljeno vinsko nasleđe dok su kapitalizovali moderne inovacije.

KLASIFIKACIJA:

1. VDT (vino da tavola)

Jeftina vina bez reginalnih oznaka.

2. IGP / IGT (indicazione di geografica tipica)

Većina ovih vina ne ispunjava klasifikacuju DOC jer koriste sorte iz više različitih regiona što ne znači da su loša, često će vas prijatno iznenaditi. Ono što je najinteresantnije vezano za ovu klasifikaciju jeste da tu spadaju i neke od najskupljih italijanskih vina poput "super toskanaca" jer koriste internacionalne sorte što nije dozvoljeno u DOCG - DOC klasifikaciji, iako su regionalnog porekla.

3. DOC (denominazione di origine contrallata)

Zvanično 329 regiona nosi ovu oznaku. Vina moraju biti od autohtnonih sorti iz te regije i ispunjavati određene standarde kako bi nosili DOC oznaku. Po statistici ova vina se najviše konzumiraju u Italiji na dnevnom nivou. Inače Italije se nalazi u top 3 zemlje prema proseku konzumiranja vina u odnosu na broj stanovnika što vam najbolje oslikava vinsku kulturu i svest o vinima u Italiji.

"Denominazione di origine contrallata" ili "a controlled designation of origin" što u prevodu znači "kontrolisana oznaka porekla“ je oznaka za osiguranje kvaliteta za italijansko vino i sir.

4. DOCG (denominazione di origine contrallata e garantita)

Zvanično 73 regiona nose ovu oznaku, koja predstavlja najkvalitetnija vina u Italiji. Proizvođači koji žele da njihova etiketa nosi ovu oznaku se susreću sa mnogo ozbiljnijim zahtevima i uslovima za berbu, proizvodnju, odležavanje i ostale deklarisane uslove koje moraju da isprate a koje su definisane prema svakoj regiji pojedinačo.

Zajedničko za DOC i DOCG jeste da to znači da je vino od groždja koje je uzgajano na lokalni vinogradima i proizvedeno u lokalnim vinarijama koristeći tradicionalne metode. Zbog toga ova vina često umeju da budu skuplja ali sa druge strane obećavaju kvalitet. Svaki korak, od proizvodnje do flaširanja, je regulisan zakonom.